شهید امید خوب، ۳۲ ساله و متولد مرداد ۱۳۶۹، از اهالی شهر لیکک شهرستان بهمئی، استان کهگیلویه و بویراحمد بود.
شهید امید خوب معلم هنر، نقاش، طراح، از فعالان فضای مجازی در هنرهای تجسمی و از هنرمندان رشته گرافیک و عکاسی بود.
اهالی هنر شهرستان بهمئی امید خوب را به خوبی می‌شناسند. جوانی برومند و هنرمند که اصلی‌ترین هنرش شهادت بود، همان که پیر پاک‌نهاد آزادی‌خواهان روزگار ما آن را هنر مردان خدا نامید.
زمانی که برای کار در پتروشیمی ماهشهر قبول شد، به دلیل اینکه چهار خواهر و برادرش ازدواج کرده بودند و نمی‌خواست پدر و مادرش بیش از این احساس تنهایی کنند، به واسطه علاقه‌ای که به کارهای گرافیکی، طراحی پوستر، لوگو و کارت ویزیت داشت، این حرفه را آموخت.
به نقل از مادر شهید: شهید امید همیشه عادت داشت نسبت به اتفاقاتی که در مملکت می‌افتاد بی‌تفاوت نباشد و باور داشت که همواره یک جبهه حق و یک جبهه باطل وجود دارد؛ و چون در جبهه حق بود، در این راه قلم می‌زد و مطالبی برای فضای مجازی می‌نوشت. از جمله اثر فاخری که برای هواپیمای مسافربری که توسط آمریکا ساقط شد نوشت، با عنوان «پرواز ۶۵۵ فراموش نخواهد شد». اگر امید بود، حتماً برای شهدای مظلوم شاهچراغ(علیه السلام) نیز می‌نوشت، اما او امروز خود شهید حرم شد و باید قلم به دستان برای شهدای مظلوم حرم بنویسند، برای شهیدان خوب، برای پسر خوب، برای پدر خوب، برای هوشنگ خوب، برای امید خوب.
وی که در سفر درمانی با پدرش راهی شیراز شد تا او تنها نباشد در سفر شهادت نیز پدر را تنها نگذاشت.
ایشان و پدر بزرگوارشان شهید هوشنگ خوب در زمان حمله تروریستی به حرم مطهر حضرت احمدبن موسی(ع) در جوار ضریح این امامزاده واجب‌التکریم، هدف تیراندازی تروریست تکفیری قرار گرفتند و به درجه رفیع شهادت نائل آمند.
شهید امید خوب بسیار پایبند به عقاید مذهبی بود؛ حتی در فیلم‌های منتشر شده از حادثه حرم مشاهده شده که هنگام حمله داعش و فرار زائران، در میان شلوغی‌ها اول مهر نماز خود را در جای مناسب قرار داد و سپس به سمت پدرش رفت. در بالای سر ضریح مطهر پناه گرفت و پیش از پدرش به شهادت رسید.
پیکر این شهید بزرگوار بر دستان مردم شهرهای مقدس شیراز و مشهد تشییع شد و پس از آن با حضور اقشار مختلف مردم و مسئولان کشوری و استانی، در شهر یاسوج و در گلزار شهدای شهر لیکک به خاک سپرده شد.
منابع: دانشجو ، خبرنگاران جوان ، آپارات ، شبستان ، کتاب چراغ دار
